هفته ی 33

سلام عقش کوشولوی مامان...

نمیدونی چقدر من و باباییت داریم لحظه شماری میکنیم.40 روز بیشتر نمونده مامانی که بیای تو بغلم نفسم

تو این هفته شما باید 2 کیلوگرم وزن داشته باشی و 43 سانتم قدت باشه.

واسه کامل شدن ریه شما مامانی هر 5 روز داره یه آمپول بتامتازون میزنه.البته خاله مرجانت زحمتشو میکشه.مامانی ایلیا پسرخالت انقدر شیرین شده که نگو فقط دلم میخواد گازش بگیرم ولی دلم نمیاد.

عزیزم الان دیگه شما تو دلم وقتی بیداری چشمای قشنگتو باز میذاری و میتونی چیزی و بمکی یا ببلعی و هم زمان نفس بکشی.روزی نیم لیتر هم ادرار میکنی.

از احوالات خودم برات بگم که روزبه روز دارم بدتر میشم.تا 30 هفتگی خیلی خوب و راحت گذشت .الان دیگه معده درد گرفتم و عضله ی پام شبها میگیره و بیچاره باباییت بلند میشه ماساژ میده تا دردش بیفته.ازهمه مهمتر زیر دلم وحشتناک یه دفعه تیر میکشه.قربونت برم که الان داری لگد میزنی به مامانت.راستی فکر کنم ناخنهای پاهات بلنده چون وقتی میکشی به شکمم احساس میکنم که با چنگال داری میکشی...

کمرم هم که دیگه نگو اگه بیشتر از 10 دقیقه ایستاده باشم یا راه برم وحشتناک درد میگیره.دیسک کمرم اذیتم میکنه بعلاوه تو بارداری کمردرد هم میگیرن...

وزنم تاالان شده78 کیلو یعنی 18 کیلو اضافه کردم.دور شکمم شده 110.ورمم خیلی زیاده البته هرانسانی تو بارداری با یکی دیگه فرق داره.مشخص نمیکنه چقدر ورم و اضافه وزن پیدا میکنه.

دلم میخواد زودتر برم سونو از وضعیتت باخبر بشم.فکر کنم باید 3 هفته ی دیگه صبر کنم.

راستی عمه مریم هم نی نیش دخمله مثل خودت.یه هم بازیه همسن داری مامانی.ایشالا خدابخواد تو ماه فروردین بدنیا میاد.

من و باباییت عاشقیم یه دونه ی من بووووووووس راستی عکس پسرخاله های جیگرتو میذارم تو ادامه مطلب بعداً ببینی چقدر شیرینن.

ایلیا و آرتین عشقای من